Burzowa noc, taksówka podjeżdża pod mroczną rezydencję. Młody człowiek wysiada, wchodzi do budynku, zostaje zaatakowany przez typowego "Igora". Po chwili uspokaja go (Igora) kobieta i przedstawia naszemu wędrowcowi złe nowiny. Jej córka, Yuko, czyli jego ukochana... nie żyje.
No i szan bohater wsiąkł, bowiem z rezydencji do domu nie wrócił od tygodnia, znaków życia tez nie dawał. Jego siostra wraz ze swoim mężczyzna ruszają by go odnaleźć. Poznajemy lepiej matkę Yuko, Yuko w nowym wcieleniu, pewnego doktora, jak i historię domu i rodziny Yuko. Wszystko stylowo nakręcone i z niezłym klimatem. Nie mniej jednak film nigdy (może po za kilkoma scenami i końcówka) nie osiąga poziomu, który powinien osiągnąć. Był wielki potencjał - film jest ładnie nakręcony, a nasza "wampirzyca" krwi co prawda nie pije, ale wygląda absolutnie rewelacyjnie. BYło kilka scen, ale historia mnie w sumie nie powaliła i zabrakło mi tu jednak bardziej horrorowych scen. Zwłaszcza, że widać twórcy potrafili zadbać o efekty i make up. Mimo to fanom gatunku polecam, choć zaznaczam, iż mogło być lepiej.

Yuko jako bloodsucking doll:

http://img577.imageshack.us/img577/4060/vlcsnap2011062100h35m34.png